Upadłość konsumencka – długi, które nie są możliwe do umorzenia
Głównym założeniem upadłości konsumenckiej jest doprowadzenie do sytuacji, w której konsument nie jest w stanie spłacać swoich kredytów. W odróżnieniu od innych rodzajów upadłości, osoba musi spłacić swoje długi w miarę swoich możliwości w ramach planu spłaty, który jest znany pod nazwą adjudicated. W praktyce oznacza to, że dana osoba może złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości, aby uniemożliwić wierzycielom ściągnięcie długów, które nie podlegają wypisaniu z masy upadłościowej. Kodeks Upadłościowy zawiera przepisy, które pozwalają wierzycielom uznać osobę.
Jakie długi nie zostaną umorzone?
Po wdrożeniu planu spłaty upadły musi kontynuować spłatę następujących długów:
- alimenty;
- kwoty za szkody majątkowe i szkody spowodowane przestępstwem ;
- Świadczenia, takie jak zasiłek chorobowy, odszkodowanie i zasiłek dla bezrobotnych, są przeznaczone dla osób, które spowodowały chorobę, niezdolność do pracy, śmierć lub kalectwo.
- coś nakazanego przez sąd, co dana osoba jest zobowiązana zapłacić, aby uniknąć kłopotów z prawem lub jako rodzaj kary za to, co dana osoba zrobiła, a za co powinna zapłacić.
- zobowiązania lub długi, które upadły świadomie ukrył przed swoimi wierzycielami.
Alimenty
Dla celów upadłości konsumenckiej, alimenty nie podlegają zwolnieniu. Jeśli dłużnik jest winien alimenty współmałżonkowi lub byłemu współmałżonkowi, nie zostaną one umorzone, nawet jeśli jedna ze stron złoży wniosek o ogłoszenie upadłości. Jeśli sędzia orzekający przed rozwodem uzna zobowiązania związane z rozwodem za alimenty, zobowiązania te nie podlegają zwolnieniu. Jeśli mąż i żona zawrą umowę o alimenty, ale żona umrze w trakcie trwania postępowania upadłościowego,
Kwestia, czy uwzględniać alimenty we wniosku o ogłoszenie upadłości, jest skomplikowana; opiszę jednak, co się stało, w dwóch kolejnych wpisach na moim blogu.
kwoty za szkody majątkowe i szkody spowodowane przestępstwem
Najważniejsza uwaga dotycząca grzywien, od których nie można się odwołać, dotyczy tego, że na sprawcę mogą zostać nałożone jedynie grzywny orzeczone przez sąd, nawet jeśli sprawca zgadza się na nie jeszcze przed rozpatrzeniem sprawy.
Pomimo posiadania uprawnień do umarzania kar nałożonych w jakimkolwiek postępowaniu prawnym (grzywny w postępowaniu cywilnym i karnym), brzmienie sekcji 16 Ustawy o upadłości z 1978 roku wskazuje, że umorzeniu (w cywilnym postępowaniu upadłościowym) nie podlegają jedynie grzywny nałożone w celu naprawienia poniesionych szkód, które zostały nałożone jako kary w wyniku postępowania karnego.
Przed sądem cywilnym wydano nakaz naprawienia szkody. Poszkodowany dochodzi odszkodowania wyłącznie w sądzie cywilnym za przyznane odszkodowanie. Jeśli osoba, przeciwko której zasądzono odszkodowanie, przegra, w postępowaniu upadłościowym pieniądze te mogą zostać uznane za niepodlegające spłacie.
W trakcie postępowania upadłościowego należy bezwzględnie odstąpić od wymierzania kar finansowych i grzywien.
Świadczenia, takie jak zasiłek chorobowy, odszkodowanie i zasiłek dla bezrobotnych, są przeznaczone dla osób, które spowodowały chorobę, niezdolność do pracy, śmierć lub kalectwo.
Jeśli przyznanie renty jest karą za spowodowanie obrażeń ciała, które doprowadziły do śmierci danej osoby, nie może ona zostać uwolniona w postępowaniu upadłościowym.
Jeśli rozwodząca się para uzgodni, że nie będzie alimentów na rzecz małżonków. Ich względna sytuacja finansowa nie będzie miała wpływu na alimenty na dziecko. W przypadku upadłości konsumenckiej długi dłużnika i jego przyszłość nie są jeszcze ustalone i nie może on wnosić roszczeń do sądu. Muszą jednak honorować swoje zobowiązania jako dłużnicy sądowi. Wszelkie próby unieważnienia ich zobowiązań finansowych są równoznaczne z żądaniem od nich spłaty długów, których nie mieli.
Nakaz sądowy wymagający od osoby zapłaty w celu uniknięcia kłopotów z prawem lub jako kary.
Kary obejmują koszty sądowe, które mogą być uiszczone w formie świadczenia pieniężnego. Odstępując od wymierzenia takiej kary, sąd może orzec o wpłaceniu świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Świadczenie to nie może przekroczyć kwoty 60 000 zł.
Świadczenie to nie podlega zmniejszeniu nawet w postępowaniu upadłościowym. W postępowaniu karnym sąd może orzec dodatkową opłatę w wysokości 200 000 zł. Świadczenie to może być wypłacone tylko wtedy, gdy pokrzywdzony nie żyje, a uprawniona jest do niego osoba, która bezpośrednio z powodu śmierci pokrzywdzonego poniosła największe straty finansowe. Nie możesz liczyć na zmniejszenie tego obowiązku, jeśli złożysz wniosek o ogłoszenie upadłości.
zobowiązania lub długi, które upadły świadomie ukrył przed swoimi wierzycielami.
Ostatnią formą długu darowanego upadłemu jest dług, który został celowo ukryty przez upadłego; te długi, o których upadły nieumyślnie zapomniał, są, co do zasady, darowalne.
Bankructwo może zostać uznane za celowe, jeśli jakiś dług został celowo pominięty na liście wierzycieli. Również jeśli dłużnik przedstawia fragmentaryczne informacje lub opis, sąd może uznać, że klient celowo zatajał informacje zawarte w jego aktach. Z drugiej strony, sądy często mają ograniczone możliwości oceny, czy dłużnik celowo ukrył majątek przed wierzycielami we wniosku o ogłoszenie upadłości. Oryginał: W Stanach Zjednoczonych największa korporacja stała się symbolem władzy i bogactwa. Co to oznacza dla ogółu społeczeństwa, nie jest wcale intuicyjne. Zwykle myślimy najpierw o wielkim rządzie, wielkiej bankowości, wielkiej
Dopuszczalne jest, aby upadły zaznaczył, że pominięta wierzytelność może zostać dodana do listy wierzytelności po złożeniu wniosku o ogłoszenie upadłości, w zależności od opinii sędziego. Zwiększa to szanse na to, że pominięcie zostanie uznane za niezamierzone.
Nowelizacja prawa upadłościowego
W związku z regulacjami, które zostaną wprowadzone do marca tego roku, podjęto decyzję o ustaleniu, czy indywidualny bankrut jest odpowiedzialny za sprowadzenie na siebie niewypłacalności. Jeśli sąd ustali, że upadły jest niewypłacalny, przewiduje się, że plan spłaty będzie trwał od 36 do 84 miesięcy. Jeśli sąd uzna, że upadły sam nie przyczynił się do swojej niewypłacalności, wówczas istnieje prawdopodobieństwo, że plan spłaty będzie wynosił maksymalnie 36 miesięcy.