Ocena naszej zdolności kredytowej za pomocą credit scoringu

Dzięki scoringowi możliwe jest oddzielenie dobrych klientów od tych złych. Metoda scoringu polega na wybraniu kilku lub kilkunastu kryteriów oceny, które bank uznał za najistotniejsze. Następnie zostają im nadane przedziały punktowe w zależności od wpływu na spłacalność zobowiązań a na końcu zsumowane. Jeżeli suma punktów przekroczy ustaloną wcześniej wartość progową, to wnioskodawca otrzyma kredyt. Natomiast w przypadku, gdy suma punktów nieznacznie przekracza punkt odcięcia, to konieczne stanie się przeprowadzenie dodatkowych analiz w celu uniknięcia nadmiernego ryzyka kredytowego.

Metoda scoringowa wymaga przez bank zebrania wielu danych historycznych i dosyć sporych nakładów na jego uruchomienie co wiąże się z pewnymi zaletami oraz wadami tegoż systemu. Do podstawowych zalet metody scoringowej można zaliczyć:

– możliwość analizy dużej liczby wniosków kredytowych przy małej obsłudze kadrowej i przez mało doświadczony personel, dzięki czemu następuje obniżenie kosztów operacyjnych banku,
– skrócenie czasu oczekiwania na decyzję kredytową,
– zmniejszenie kosztów analizowania wiarygodności kredytowej wnioskującego o udzielenie kredytu,
– ułatwienie kontroli podjętych decyzji kredytowych,
– standaryzacja i automatyzacja postępowania,
– ocena wszystkich wnioskodawców jest jednolita i obiektywna.

Główne wady tej metody są związane przede wszystkim z:
– koniecznością nieprzerwanej aktualizacji kryteriów oceny i ich wag,
– doborem kryteriów oceny zdolności kredytowej, które nie zawsze są logiczne oraz obiektywne,
– nieuwzględnieniem zróżnicowania sytuacji ekonomicznej w różnych częściach kraju,
– prawdopodobieństwem nieuzasadnionej dyskryminacji niektórych grup klientów np. ze względu na ich wiek,
– ograniczoną sposobnością dywersyfikacji dłużników pod kątem ryzyka kredytowego.

W wyniku analizy danych kredytobiorców banki zaobserwowały szereg cech, którymi
charakteryzują się zarówno solidni, jak i niesolidni klienci. Klienci spłacający terminowo zaciągnięte zobowiązania, tzw. solidni odznaczają się:
– posiadaniem mieszkania lub domu, którego są właścicielem,
– zamieszkiwaniem tzw. dobrych dzielnic,
– posiadaniem zarówno rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego, jak i rachunku oszczędnościowego,
– uzyskiwaniem miesięcznych dochodów wyższych od przeciętnych,
– rzadką zmianą miejsca pracy,
– posiadaniem 1 lub 2 dzieci oraz byciem w związku małżeńskim.

Natomiast klientów niesolidnych można określić jako klientów, którzy:
– mieszkają w wynajmowanym mieszkaniu lub domu,
– zamieszkują tzw. ubogie dzielnice,
– nie posiadają rachunku w banku,
– uzyskują miesięczne dochody poniżej przeciętnej wartości,
– są rozwiedzeni i mają na swoim utrzymaniu dużą liczbę dzieci,
– są w wieku około 25-30 lat.