Cofnięcie upadłości konsumenckiej jest możliwe, jeśli istnieją określone przesłanki. Przesłanki te są określone w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. o upadłości konsumenckiej. Przesłanki te są następujące:
1. Jeśli dłużnik wywiązał się z wszelkich zobowiązań wobec wierzycieli w okresie trzech lat od ogłoszenia upadłości.
2. Jeśli wierzyciele nie zgłosili żadnych roszczeń lub jeśli wszystkie roszczenia zostały zaspokojone.
3. Jeśli dłużnik wywiązał się z wszelkich wymogów ustawy o upadłości konsumenckiej.
4. Jeśli dłużnik wywiązał się z wszelkich obowiązków wobec sądu upadłościowego, w tym z wszelkich wymagań dotyczących udzielania informacji i dostarczania dokumentów.
5. Jeśli dłużnik nie złożył wniosku o przedłużenie okresu upadłości.
6. Jeśli dłużnik wywiązał się z wszelkich wymogów dotyczących przeprowadzenia postępowania upadłościowego.
7. Jeśli dłużnik wywiązał się z wszelkich obowiązków wobec syndyka, w tym z wszelkich wymagań dotyczących udzielania informacji i dostarczania dokumentów.
8. Jeśli dłużnik wywiązał się z wszelkich wymogów dotyczących przeprowadzenia postępowania upadłościowego.
9. Jeśli dłużnik wywiązał się z wszelkich obowiązków wobec sądu upadłościowego, w tym z wszelkich wymagań dotyczących udzielania informacji i dostarczania dokumentów.
10. Jeśli dłużnik wywiązał się z wszelkich obowiązków wobec wierzycieli.
Cofnięcie upadłości konsumenckiej może nastąpić po spełnieniu wszystkich wymienionych powyżej przesłanek. Sąd upadłościowy może orzec o cofnięciu upadłości na wniosek dłużnika lub wierzyciela.
